Gedurende de afgelopen jaren heb ik meerdere malen last gehad van onrust in mijzelf: het malen van negatieve gedachten en het vasthouden van negatieve gevoelens. Elke keer als ik hulp zocht stuitte ik op de term: Loslaten! Dit werd elke keer aan mij verteld: je moet het gewoon loslaten. Gewoon… loslaten. Dat wilde ik wel.. maar hoe dan? Dat was voor mij het grootste probleem… hoe laat je negatieve gedachten en gevoelens los?  Het lukte mij nooit omdat ik nooit had geleerd hoe ik dat moest doen! Zo bleef ik in een kringetje zitten: ik had een onrustig gevoel, iemand zei dat ik moest ‘loslaten’, maar dat lukte mij niet en uiteindelijk vormde zich een depressieve episode waarin ik vast zat in een negatief spiraal.

Leren loslaten

Met de jaren heb ik verschillende methodes geleerd van ‘loslaten’. Inmiddels ben ik ook anders gaan denken over het loslaten van negatieve gevoelens. Ik denk allang niet meer in deze term maar in de term: toelaten. Want de enige reden dat ik negatieve gevoelens vasthield, was omdat ik het niet kon toelaten om te voelen, waardoor het steeds groter werd. Het besef dat het negatieve gevoel alleen maar gevoeld wilde worden, toegestaan wilde worden om gevoeld te worden vanuit onvoorwaardelijke liefde zorgde ervoor dat ik het anders ging benaderen. Toelaten van het gevoel dus. Deze gedachte zorgt al voor een heel ander gevoel. Want loslaten impliceert: er niet meer naar kijken en niet meer aan denken waardoor het uit je gedachten/lijf gebannen wordt. Toelaten impliceert: het mag er zijn, het mag gevoeld worden.

Gedachten loslaten is een ander iets. Negatieve gedachten zijn er gevormd nadat je een nare situatie hebt meegemaakt. Vaak zijn het beperkende gedachten over jezelf of je omgeving. Het loslaten van negatieve gedachten kan vrij eenvoudig gedaan worden, welke ik heb beschreven in dit artikel.

Methodes van toelaten

De methodes die ik heb geleerd om mijn gevoelens toe te laten zijn divers:

1. Meditatie

Deze methode heb ik als eerste geleerd. Het toelaten van gevoelens tijdens meditatie waarbij ik contact maak met mijn innerlijk kind (het onbewuste deel in mij die al mijn pijn vasthoud). Tijdens de meditatie ga je communiceren met dit innerlijke kind en het toestaan jou de pijn te laten voelen. Vervolgens kun je met een ademhalingsoefening het gevoel naar je toe ademen waardoor het weer gaat stromen. Deze methode kan erg lastig zijn als je erg bang bent om negatieve gevoelens te voelen. Toch is het een belangrijke tool die je kunt gebruiken om ook negatieve gedachten los te laten.

 

De meditatie:

Ga in meditatieve stand zitten of liggen, maak het je zelf gemakkelijk. Vraag aan jouw gidsen, je hogere zelf of de engelen om jou te helpen inzicht te krijgen in je gevoelens. Vraag hen om je gevoelens weer te geven als jouw innerlijke kind. Als je het kind ziet ga je in gesprek met het kind. Vraag het wat het vast houd en of het bereid is om jou dit gevoel te laten voelen. Je kunt tegen het kind zeggen dat, omdat jij nu ouder bent,  in staat bent om de pijn over te nemen van het kind.

Vraag aan het kind welke negatieve gedachten het heeft over de gevoelens die je voelt, en zie voor je dat deze opgeschreven word op een blaadje. Schrijf alles op wat in je opkomt. Dit kunnen overtuigingen zijn zoals: ik ben het niet waard, ik ben niet goed genoeg, het leven is zwaar. Al deze gedachten zullen worden getransformeerd door het blaadje in een vuur te verbranden. Je kunt visualiseren dat jouw kind het in het vuur steekt, of je kunt het zelf doen.

Vervolgens neem je de handen van het kind in jouw handen en ga je een ademhalingsoefening doen. Bij elke inademing laat je de pijn groter worden, je ademt het als het ware je hart binnen. Bij elke uitademing ontspan je. Door het inademen van de pijn geef je feitelijk aan: je mag er zijn. De (emotionele) pijn die je voelt, wilt alleen maar gevoeld worden en deze manier is het effectiefst om het ook echt toe te laten.

Als je klaar bent kun je vragen waar je innerlijke kind naar toe wilt. Misschien wilt het naar je hart, of naar een leuke plek van vroeger. Daarna neem je afscheid van het kind en kom je terug uit de meditatieve staat.

Deze meditatie is een voorbeeld. Ik gebruik deze regelmatig en elke keer is het weer anders. De ene keer zie ik een klein meisje, dan weer een kleine jongen. Hoe het kind voor je verschijnt maakt niet uit. Het belangrijkste is dat je contact maakt, de gevoelens die het vast houd voor het kind toelaat, en dat je het kind daarna vraagt wat het nog nodig heeft. Vertrouw erop dat alles wat in je opkomt goed is.

2. Ho’oponopono

Als het heel lastig is om een gevoel te kunnen voelen tijdens een meditatie, en dat kan gebeuren kun je ook andere methodes van heling gebruiken. Ho’oponopono is zeer geschikt om oud zeer los te laten als het voor jou niet duidelijk is wat het nu is wat je tegenhoud om iets te voelen. Ook als je last hebt van negatieve gedachten kun je ho’oponopono zeer goed gebruiken. Het volgende boek is zeer interessant om te lezen over ho’oponopono.

3. EFT

Zelf vind ik EFT ook zeer fijn om te gebruiken omdat ik vaak grote veranderingen merk in mezelf. Het enige nadeel bij EFT is het volgende. Ik heb ervaren dat je heel goed jezelf moet kennen als je EFT wilt toepassen. Je zult moeten weten welke gevoelens je voelt en welke herinneringen er zijn. Als je niet de kern aanpakt dan ben je alleen bezig met symptoombestrijding.

Je kunt natuurlijk meer lezen over EFT. Ook kun je bij therapeuten terecht die je leren om op een juiste manier gebruik te maken van EFT. Zelf heb ik een traject gevolg bij een een EFT coach. Daarna had ik voldoende vertrouwen in mezelf om het verder zelf te kunnen doen.

4. Professionele hulp

Ondanks dat je zelf een heleboel kan doen om jezelf te helen is het niet verkeerd om hulp in te schakelen als je vast loopt. Je ego doet er vaak van alles aan om ervoor te zorgen dat je pijn niet zichtbaar word. Dit kan resulteren in het gevoel hebben van het niet weten waarom de situatie is zoals ze is. Er zijn een heleboel coaches, therapeuten, healers die je dan verder kunnen helpen.

Toelaten zorgt voor innerlijke vrede

Momenteel kan ik heel goed zelf mijn negatieve gevoelens toelaten. Het wordt ook steeds makkelijker. Toch is het elke keer weer een soort struggle met mijn ego om ervoor te gaan zitten, om de negatieve gevoelens toe te laten. Immers, jarenlang heb ik de overtuiging gehad dat ik negatieve gevoelens niet wilde voelen. Die overtuiging zorgde ervoor dat ik er tegen vocht en ze vast hield met alle gevolgen van dien. Het besef dat het toelaten van mijn negatieve gevoelens ervoor zorgt dat ik mezelf weer beter voel, helpt mij om ook bewust die gevoelens toe te kunnen laten. Uiteindelijk zijn negatieve gevoelens ook helemaal niet negatief. Ze zijn gewoon gevoelens. Ik heb zelf de negatieve plakker erop geplakt. Beetje bij beetje heb ik geleerd dat die er ook gewoon mogen zijn. Ik heb daadwerkelijk geleerd om ze toe te laten.

Volg je FreeSpirit4You al op Facebook, Twitter of Bloglovin?